ΚΟΝΤΙΝΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΣΚΑΦΟΣ

Διονυσάδες

Σύμπλεγμα τεσσάρων νησίδων στα Βόρεια του κόλπου της Σητείας σε απόσταση 9 μιλίων από την πόλη. Οι δυο, Γιαννισάδα και Δραγονάρα είναι οι μεγαλύτερες και διαθέτουν βλάστηση, κυρίως κέδρους του Λιβάνου και οι άλλες δυο, Παξιμάδα και Παξιμαδάκι είναι μικρές βραχονησίδες. Σύμφωνα με τη μυθολογία το νησί δημιούργησε ο θεός Διόνυσος, που λατρευόταν εκεί και από αυτόν πήραν και το όνομα τους. Στα αρχαία χρόνια θα ανήκαν στην κατοχή των Ιτανίων. Στη Δραγονάρα, το νησί με την μεγαλύτερη βλάστηση, φαίνονται ίχνη αρχαίας κατοίκησης και έχουν βρεθεί επιτύμβιες πλάκες των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Στο ίδιο νησί στα ανατολικά του υπάρχει σπήλαιο και στα Δυτικά του αναδύονται από τη θάλασσα σε σχηματισμό συστάδας θαυμάσιες φυσικές «κολώνες» από βράχο. Υπάρχει επίσης το μικρό εκκλησάκι, του Αγίου Αντωνίου, μικρό σπίτι με «σαρνίτσι» και στοιχειώδες λιμανάκι.

Ελάσα

Η Ελάσα είναι νησίδα που βρίσκεται βορειοανατολικά της Κρήτης, απέναντι από το φοινικόδασος του Βάι όπου απέχει 3,5 ν. μ.. Είναι βραχώδες και ακατοίκητο νησί με έκταση 1,9 χλμ, το υψηλότερο της σημείο είναι 79 μέτρα. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Ιτάνου. Η Ελάσα όπως και οι γειτονικές Διονυσάδες γεωλογικά αποτελείται από ασβεστόλιθους ή δολομίτες του ανώτερου Κρητιδικού και ασβεστόλιθους του Περμίου.

Κάρπαθος

Είναι, μετά τη Ρόδο, το δεύτερο σε έκταση νησί της Δωδεκανήσου. Βρίσκεται ανάμεσα στη Κρήτη και Ρόδο, στο πέλαγο που απο την αρχαιότητα πήρε το ονομά του απ’ αυτήν “Καρπάθιο Πέλαγος”. Η γεωγραφική θέση του νησιού είναι σημαντική, αφού αποτελεί βασικό κρίκο της νησιώτικης γέφυρας που ενώνει την Κρήτη με τη Μικρασία και με τη μακρόστενη κορμοστασιά της δεσπόζει στις νοτιοανατολικές πύλες του Αιγαίου.

Η ποικιλία και η χρωματική μαγεία του φυσικού τοπίου της Καρπάθου είναι μοναδική. Οι εναλλαγές και οι αντιθέσεις είναι τόσο συχνές και απρόσμενες που δεν αφήνουν περιθώρια για μονοτονία και πλήξη. Βουνά ψηλά (Λάστος 1215 μ. υψόμετρο, το ψηλότερο στα Δωδεκάνησα) και κακοτράχαλα, που οι κορφές τους κάποτε-κάποτε εμφανίζονται χιονισμένες. Στις βουνοπλαγιές θα δεί κανείς απόκρυμνες χαράδρες και δαιδαλώδεις χοίμαρρους, βαθιές σπηλιές προικισμένες με τη θελκτική πολυχρωμία σταλακτιτών, κοιλάδες καταπράσινες και πηγές με κρυστάλλινα νερά που κελαρίζουν μελωδικά, σκορπίζοντας απλόχερα τη δροσιά τους.Ποικιλία, αντίθεση και αρμονία γραμμών, όγκων και χρωμάτων συνθέτουν την απαράμιλλη γοητεία της Καρπάθου, αναδεικνύοντας την σαν ένα από τα πιο όμορφα νησιά της Ελλάδας.

Κάσος

Η Κάσος βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο του Ανατολικού Αιγαίου, ανάμεσα στην Κρήτη και την Κάρπαθο. Έχει έκταση 64 τ.χ. και πληθυσμό 1088 κατοίκους. Η πρωτεύουσα Φρυ είναι και το μοναδικό λιμάνι του νησιού. Πλάι στο λιμάνι για τα καράβια είναι το μικρό λιμανάκι της Μπούκας, σπάνιο δείγμα παλιού πειρατικού καταφυγίου, όπου αράζουν οι ψαρόβαρκες και οι ψαράδες πίνουν τον καφέ τους στο παραδοσιακό καφενείο πουλώντας τα ψάρια τους. Η Μπούκα υπάρχει πάντα στην ψυχή του κάθε Κασιώτη, αφού είναι συνδεδεμένη με την επιστροφή, αλλά και το μισεμό. Κοντά στο Φρυ βρίσκεται ο Εμπορειός, όπως λέγεται το παλιό λιμάνι με τα ωραία παλιά πετρόχτιστα σπίτια και την εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου. Εντυπωσιακές είναι επίσης οι εκκλησίες του Αγίου Σπυρίδωνα και της Αγίας Μαρίνας.

Κουφονήσι

Στα νοτιοανατολικά του Ξερόκαμπου ζωγραφίζει με το σχήμα του το φόντο της θάλασσας το Κουφονήσι. H περιοχή συνδυάζει τη βιολογική με την αρχαιολογική και ιστορική σημασία της.Εδώ η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ερείπια από εγκαταστάσεις μινωικής αλλά και ρωμαϊκής εποχής. Φαίνεται ότι το νησί πυκνοκατοικήθηκε από τα παλαιότατα χρόνια μέχρι και τα ύστερα ρωμαϊκά. Το αποδεικνύει το μεγάλο ελληνορωμαϊκό θέατρο των 1000 θέσεων που ανασκάφτηκε. Σύμφωνα με τα ευρήματα το νησί ήταν κέντρο συλλογής και επεξεργασίας του θαλλάσιου όστρακου πορφύρα που ευδοκιμεί στις θάλασσες της περιοχής.

Το τοπίο αυτό είναι από τα σπανιότερα της Ευρώπης με τις συνθήκες που επικρατούν σε αυτό να έχουν διαμορφώσει τα είδη χλωρίδας και πανίδας που ενδημούν σε αυτό. Η βιοποικιλότητα των θαλάσσιων οικοτόπων είναι επίσης πολύ σημαντική. Θαυμάσιος ψαρότοπος και τόπος φωλιάσματος της μεσογειακής φώκιας Monachus manachous στα θαλάσσια σπήλαια και τόπος ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνα Caretta caretta.

Χρυσή

Βρίσκεται 8 μίλια νότια της Ιεράπετρας. Οι Γεραπετρίτες την αποκαλούν απλώς «Νησί» καθώς υπάρχει μια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους, μια σχέση που χάνεται μέσα στο χρόνο. Για πέντε μήνες ,από τα μέσα Μαΐου μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, υπάρχουν καθημερινά δρομολόγια μικρών επιβατηγών σκαφών, που αναχωρούν από το λιμάνι της Ιεράπετρας με προορισμό το νησί.Στη μαγεία του Λιβυκού πελάγους το ταξίδι γίνεται συνήθως παρέα με ασημόγλαρους ενώ σπάνια κάνουν την εμφάνισή τους και δελφίνια. Μετά από ταξίδι το περισσότερο μίας ώρας τα σκάφη προσεγγίζουν τη νότια πλευρά του νησιού, που είναι συνήθως πιο απάνεμη. Η αποβίβαση γίνεται στη θέση «Βουγιού Μάτι», όπου υπάρχει μια μικρή προβλήτα και ο χώρος υποδοχής.Ο επισκέπτης που δε θέλει να περπατήσει πολύ, μπορεί να απολαύσει τη γαλαζοπράσινη θάλασσα είτε στην παραλία δίπλα στο χώρο αποβίβασης είτε ακριβώς απέναντι με περπάτημα μόλις 5 λεπτών, στη βόρεια παραλία του νησιού.

Σπιναλόγκα

Η Σπιναλόγκα είναι μια μικρή άνυδρη και άγονη βραχονησίδα, έκτασης 85 στρεμμάτων, στο στόμιο του φυσικού λιμένα της Ελούντας του Νομού Λασιθίου Κρήτης, η οποία λόγω της στρατηγικής της θέσης οχυρώθηκε και απέκτησε μέσα στους αιώνες διαφορετικούς ρόλους και χρήσεις.Θα έρθετε με πλοίο από τον Άγιο Νικόλαο, την Ελούντα και την Πλάκα. Παράλληλα με την εκδρομή σας στη Σπιναλόγκα μπορείτε να κολυμπήσετε στις παραλίες πίσω από τη χερσόνησο «Κολοκύθα», πριν επιστρέψετε το απόγευμα στον Άγιο Νικόλαο.

Ψείρα

Νησίδα ΒΔ του Μόχλου επισκέψιμη με πλοιάριο από το Μόχλο και τον Αγιο Νικόλαο. ‘Ήταν μεγάλο Μινωικό κέντρο λιμάνι. Ο οικισμός αμφιθεατρικά χτισμένος σε πλαγιά μικρού ακρωτηρίου αποτελείτο από κατοικίες εμπόρων, ναυτικών, βιοτεχνών και ψαράδων. Σε όλα σχεδόν τα σπίτια υπήρχε εστία σε μια γωνιά. Ξεχωρίζουν μερικά μεγάλα σπίτια, ένα με οικιακό ιερό, ένα άλλο μοιάζει με νεώριο και ένα τρίτο ήταν στολισμένο με εξαιρετικής τέχνης τοιχογραφίες όμοιες και εφάμιλλες εκείνων της Κνωσού. Εικονίζονται δύο γυναικείες μορφές γυμνόστηθες, με φανταχτερά φορέματα, καθισμένες σε βράχο κοντά στην ακροθαλασσιά. Ανακαλύφθηκε πλήθος ευρημάτων από τα καλύτερα του είδους στη Μινωική Κρήτη ιδίως τα αγγεία. Τα ευρήματα της Ψύρας, κεραμικά και αγγεία θεωρούνται από τα καλύτερα της Μινωικής περιόδου και εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο του Ηρακλείου.